Herman de Coninck

Herman de Coninck werd in 1944 geboren te Mechelen, waar hij ook zijn jeugd doorbracht. Hij woonde vroeger met zijn ouders in de buurt van de Plaisancebrug. Hij doorliep de humaniora aan het Sint-Romboutscollege en studeerde Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. De Coninck verwierf faam als dichter, essayist en journalist. Hij staat bekend als "de man die zijn volk poëzie leerde lezen". Hij overleed in 1997 te Lissabon.

^{Foto rechts: © IDFilip Claus}

Herman de Coninck-brug

De Plaisancebrug in Mechelen bestaat uit twee basculebruggen naast elkaar over het kanaal Leuven-Dijle. Een van de twee bruggen is naar de dichter Herman de Coninck genoemd. Op de onderkant van die brug (richting centrum) hangt een gedicht van Herman de Coninck - iedereen kan dat lezen wanneer de brug opengaat. Vrijwilligers van de Koninklijke Cano Club Mechelen plaatsten de spandoek met het gedicht ‘Enkele dingen zal ik altijd blijven’. Op 21 februari 2022, precies op de dag dat hij 78 jaar zou geworden zijn, werd het bruggedicht onthuld.

Enkele dingen zal ik altijd blijven

Enkele dingen zal ik altijd blijven:
zoon. Moeder dood. Met zelf een zoon,
moeder dood. Mijn eigen vader. Die schrijven
moet, journalistje van zijn ziel: zoo'n

wit blad. Eerst voor iedereen, hoe het zou,
later alleen voor zichzelf, hoe het was geworden.
(Nostalgie is een lelijk woord voor trouw.
Verleden en heden gebeuren in de verkeerde volgorde.)

Ik ben van Humo dus, van wat toen kon.
Dromen, protest en humor, die hetzelfde waren:
onvermogen om saai te zijn. Ik ben on.

Ik ben van taal die in regelrechte zinnen wou bewaren.
En van het kanaal dat in mijn kinderjaren
de kortste afstand vormde tussen hier en horizon.